Religie, gender en vrouwelijke heiligheid in de late Oudheid.
De Late Oudheid was een periode van belangrijke culturele omwentelingen in het mediterrane zeegebied, niet in het minst natuurlijk omwille van de definitieve opkomst van het Christendom. Deze veranderingen brachten ook nieuwe culturele helden en literaire trends met zich mee. Onder de talrijke populaire verhalen over martelaren en heiligen die de periode voortbracht, vormt de vrouwelijke hagiografie een belangrijk aandeel. Wie waren deze vrouwen, en waarom werden ze vereerd? Wat maakt hun verhalen anders dan die van hun mannelijke tegenhangers, en wat leren de teksten ons over de gendernormen die hun auteurs hanteerden? In deze lezing proberen we deze en dergelijke vragen te beantwoorden aan de hand van een typologie van vrouwelijke heiligheid in de Vroegbyzantijnse hagiografie, gaande van beeldschone martelaressen tot androgyne wezens.
