Pompeii, de romantiek en de dood

‘Pompeii is een dode stad. Anders dan levende steden wordt zij ’s ochtends niet wakker; en ook al heeft zij de asdeken die haar al eeuwen bedekte half afgeworpen, toch blijft ze als de nacht verglijdt op haar doodsbed liggen.’ Zo beschrijft de Franse dichter, journalist en romancier Théophile Gauthier Pompeii in zijn roman Jettatura uit 1856. Ook auteurs als Goethe, Shelley, Leopardi en, in de 20ste eeuw, Primo Levi leggen het verband tussen de opgegraven Romeinse stad en de onvermijdelijkheid – of juist de ontkenning – van de dood. In deze lezing onderzoeken we, aan de hand van tekstfragmenten en afbeeldingen,dit voor de zogenaamde romantiek zo kenmerkende verband.