We weten haast niet beter dan Herodotos – volgens Cicero de ‘vader van de geschiedschrijving’ – helemaal aan het begin van de historiografische traditie te plaatsen; vóór Thucydides, en met een floruit rond 445 vChr. Recentelijk is betoogd dat dat eigenlijk helemaal niet zo zeker is: het zou best eens kunnen dat Herodotus de slotfase van de Peloponnesische oorlog heeft meegemaakt, dat hij kennis had van Thucydides’ werk-in-wording en dat hij zijn Historiae heeft vormgegeven in reactie op sociale en politieke ontwikkelingen uit het laatste decennium van de 5e eeuw. Deze intrigerende hypothese stelt een flink aantal opmerkelijke passages uit de Historiae in een heel ander daglicht dan we gewend zijn. In deze lezing bekijken we een aantal van deze passages, waaronder de Artemisia-episode en het slot van de Historiae – beide onderdeel van he eindexamenpensum 2023 – met in het achterhoofd de radicale herwaardering van Herodotus, niet als historiografische pionier, maar als vernieuwer.
Wanneer u deze lezing online bij wilt wonen dan dient u te beschikken over MS Teams. Tevens dient u een mail te sturen naar maastricht@nederlandsklassiekverbond.nl dat u de lezing bijwoont, zodat ik u tijdig de link kan sturen voor MS Teams.
