Door Christiaan Caspers
Marcus Aurelius was keizer aan het eind van de tweede eeuw n. Chr., toen het Romeinse rijk op zijn omvangrijkst was. Naast zijn bestuurlijke en militaire campagnes vond hij tijd om een dagboek bij te houden. Geïnspireerd door de stoïcijnse wijsbegeerte en gesterkt door een groot verantwoordelijkheidsgevoel schrijft Marcus over de dagelijkse strijd om een integer leven te leiden in een verrotte wereld. Zijn hoogstpersoonlijke notities bleven wonderwel bewaard, en behoorden in de vroegmoderne tijd tot de meest gelezen teksten uit de oudheid, en in onze eeuw de hernieuwde belangstelling voor de stoa als levensfilosofie maakte de bescheiden Marcus van de Bespiegelingen tot een filosofische superster. In deze lezing gaan we op zoek naar de persoon achter de tekst: wat voor iemand was Marcus eigenlijk? Met wat voor mensen ging hij om en hoe stond hij in het leven? Hoe verhoudt hij zich tot de bonte, verrassend inclusieve intellectuele wereld van zijn tijd?
