Door dr. Nicolò Bettegazzi, docent Rijksuniversiteit Groningen en Amadeus Lyceum Utrecht
In het fascistische Italië was het Latijn geen ‘dode’ taal. De ideologen van het fascisme beschouwden het Latijn als een belangrijk element in het project van het regime om de grootsheid van oude Rome in de moderne tijd te vernieuwen. De katholieke Kerk gebruikte de taal echter al eeuwenlang voor theologische, liturgische en educatieve doeleinden en als communicatiemiddel. Latijn werd in het algemeen gezien, in Italië tenminste, als de taal van de Kerk evenals een symbool van haar universaliteit en gezag. Hoe kon het fascistische gebruik van het Latijn verzoend worden met de religieuze betekenis van de taal? In deze lezing zal dr. Nicolò Bettegazzi enkele resultaten bespreken van zijn doctoraatsproject over de cultuurgeschiedenis van het Latijn in het fascistische Italië, door vooral in te gaan op de Neolatijnse literatuur van het fascistische ventennio, op het publieke discours over de Romeinse oudheid en op de debatten over de rollen en functies van het Latijn in het fascistische Italië.
Activiteit in samenwerking met Dante Alighieri Nijmegen