Gegeven door Michiel van der Keur
Livius staat bekend om zijn levendige vertelkunst en zijn visualisering. Maar kunnen we dat eigenlijk wel zien, als we ons door iedere zin heen ploeteren? We zijn gewend te lezen door te vertalen, en te beginnen met de syntactische kern van de zin. Wat zouden we winnen als we de zinnen lezen zoals de Romeinen dat deden, dus van links naar rechts? De focus in deze workshop ligt op het herkennen van natuurlijke clusters van woorden binnen de zin die een eigen betekeniseenheid vormen (de kola) en het waarderen van de plaats die deze woordgroepen krijgen binnen de zin, vanuit de positionele methode. Als we de tekst lezen als een opeenvolging van beelden en ideeën, volgen we de gedachtegangen van de verteller en de personages, en zien we scènes zich als een film ontvouwen. Zo krijgen we inzicht in de beeldende manier waarop Livius zijn zinnen en zijn verhaal opbouwt, en daarmee in de accenten die hij wil leggen.
