Prof. dr. Bas ter Haar Romeny, hoogleraar Oude geschiedenis, faculteit Geesteswetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam
De Romeinse keizer Julianus, in oudere handboeken wel getooid met de bijnaam ‘de afvallige’ omdat hij de rij van christelijke keizers na Constantijn onderbrak, had als generaal in het westen de nodige successen behaald. Toen hij eenmaal de titel van Augustus had verworven, besloot hij in 363 na Chr. ook de Perzen, die de oostgrens van het rijk bedreigden, een lesje te gaan leren. Het werd zijn laatste veldtocht: hij viel bij Samarra op de oostelijke oever van de Tigris. In deze lezing kijken we naar Julianus’ handelen op militair en godsdienstpolitiek gebied direct voorafgaand en tijdens de veldtocht. Daarbij komen niet alleen Julianus’ eigen brieven en de berichtgeving van Griekse en Romeinse auteurs aan de orde, maar ook de Hymnen tegen Julianus van de Syrische auteur Efrem, die ooggetuige was van de aankomst van het lijk van Julianus in zijn woonplaats Nisibis.
Lezing EOL
Bron afbeelding: https://nl.wikipedia.org/wiki/Efrem_de_Syri%C3%ABr
