Dr. R. (Rolf) Strootman, docent oude geschiedenis, Universiteit Utrecht
In het hart van Istanbul, precies in het midden van de voormalige hippodroom, staat het droevige restant van een opmerkelijk, 2500 jaar oud monument: de Slangenzuil. Dit Klassieke monument kent een opmerkelijke continuïteit als sacraal object en vond een plaats in Christelijk, Joods en Islamitisch volksgeloof. Het oorspronkelijke monument, een gouden drievoet gedragen door een driekoppige bronzen slang, was een wijgeschenk van de Grieken aan Apollo na hun overwinning op de Perzen bij Plataia (de namen van 31 poleis die bij Plataiai streden zijn nog altijd onderaan de zuil zichtbaar). Constantijn de Grote bracht het monument (de drievoet was toen al verdwenen) naar Constantinopel om zijn nieuwe hoofdstad te markeren als centrum van de wereld. Velerlei sacrale en magische betekenissen zijn in de loop der eeuwen aan de zuil toegekend door Christenen, Moslims en Joden. In het bijzonder gold de Slagenzuil als talisman die de stad beschermde tegen giftige slangen. Ook deden allerlei volksverhalen de ronde over de zuil, met name in de Osmaanse periode. Rond 1700 vielen de drie koppen eraf; slechts een ervan is tot dusverre teruggevonden.
