Bernt Kerremans
Tussen 113 en 105 v.C. leden Romeinse legers een aantal traumatische nederlagen tegen twee rondzwervende Germaanse volkeren, de Cimbren ern Teutonen. Ondanks dat de Romeinse generaal Caius Marius de barbaarse opmars in 102-101 v. C. uiteindelijk wist te stuiten drukten deze nederlagen een zware stempel op de Romeinse samenleving aan het eind van de tweede eeuw v.C., resonerend in de antieke literaire traditie.
In deze lezing wordt antwoord gegeven op de vraag waarom juist de Romeinse nederlagen tegen de Cimbren en Teutonen zich tot een collectief trauma ontwikkelden. Het antwoord hierop ligt besloten in de wijze waarop in de Romeinse samenleving collectieve herinneringen werden geconstrueerd en heropgevoerd en de manier waarop dit proces lijkt te zijn gemanipuleerd door Romeinse generaals en staatslieden met een dubbele agenda. Het is een eyeopener voor onze huidige tijd, waarin steeds ongenuanceerder met het verleden wordt omgesprongen.